ба́ск

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ба́ск ба́скі
Р. ба́ска ба́скаў
Д. ба́ску ба́скам
В. ба́ска ба́скаў
Т. ба́скам ба́скамі
М. ба́ску ба́сках

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

баск баск, род. ба́ска м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баск,

гл. баскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

басча́нка

‘жан. да баск’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. басча́нка басча́нкі
Р. басча́нкі басча́нак
Д. басча́нцы басча́нкам
В. басча́нку басча́нак
Т. басча́нкай
басча́нкаю		 басча́нкамі
М. басча́нцы басча́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ба́скі, -аў, адз. баск, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва паўночна-ўсходніх тэрыторый Іспаніі і суседніх паўднёва-заходніх раёнаў Францыі.

|| ж. баско́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. ба́скскі, -ая, -ае.

Баскская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́скі, ‑аў; адз. баск, ‑а, м.; басконка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. басконкі, ‑нак; ж.

Карэнная народнасць паўночна-заходніх тэрыторый Іспаніі і суседніх паўднёва-заходніх раёнаў Францыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)