бары́шнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бары́шнік бары́шнікі
Р. бары́шніка бары́шнікаў
Д. бары́шніку бары́шнікам
В. бары́шніка бары́шнікаў
Т. бары́шнікам бары́шнікамі
М. бары́шніку бары́шніках

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Матора ’барышнік, які перапрадае коней’ (Растарг.). Рус. мото́р ’спрытны, кемлівы чалавек’, валаг., ніжагар. мото́ра ’мот, марнатравец’, уладз. ’легкадумны, балбатун’. Да маторны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)