бары́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бары́чны |
бары́чная |
бары́чнае |
бары́чныя |
| Р. |
бары́чнага |
бары́чнай
бары́чнае |
бары́чнага |
бары́чных |
| Д. |
бары́чнаму |
бары́чнай |
бары́чнаму |
бары́чным |
| В. |
бары́чны (неадуш.)
бары́чнага (адуш.) |
бары́чную |
бары́чнае |
бары́чныя (неадуш.)
бары́чных (адуш.) |
| Т. |
бары́чным |
бары́чнай
бары́чнаю |
бары́чным |
бары́чнымі |
| М. |
бары́чным |
бары́чнай |
бары́чным |
бары́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
бары́чны физ. бари́ческий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бары́чны, ‑ая, ‑ае.
У геафізіцы — які мае адносіны да атмасфернага ціску. Барычны градыент.
[Ад грэч. baros — цяжар.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бари́ческий физ. бары́чны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)