барыка́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ка́д, ж.

Загарода, прызначаная для абароны ў час вулічных баёў.

Змагацца на барыкадах.

|| прым. барыка́дны, -ая, -ае.

Барыкадныя баі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

барыка́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. барыка́да барыка́ды
Р. барыка́ды барыка́д
Д. барыка́дзе барыка́дам
В. барыка́ду барыка́ды
Т. барыка́дай
барыка́даю		 барыка́дамі
М. барыка́дзе барыка́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

барыка́да ж. баррика́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

барыка́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Вал з разнастайных грувасткіх прадметаў, прызначаны для абароны ў часе вулічных баёў. З-за турэмных крат у акопы і на барыкады выйшаў з народам яго авангард — камуністы. Брыль.

[Фр. barricade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Барыка́да. Рус. баррика́да, укр. барика́да. Запазычанне з франц. мовы: франц. barricade ’тс’. Фасмер, 1, 128; Шанскі, 1, Б, 48 (там і храналагічныя даныя).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

баррика́да барыка́да, -ды ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)