баршчо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
баршчо́вы |
баршчо́вая |
баршчо́вае |
баршчо́выя |
| Р. |
баршчо́вага |
баршчо́вай
баршчо́вае |
баршчо́вага |
баршчо́вых |
| Д. |
баршчо́ваму |
баршчо́вай |
баршчо́ваму |
баршчо́вым |
| В. |
баршчо́вы (неадуш.)
баршчо́вага (адуш.) |
баршчо́вую |
баршчо́вае |
баршчо́выя (неадуш.)
баршчо́вых (адуш.) |
| Т. |
баршчо́вым |
баршчо́вай
баршчо́ваю |
баршчо́вым |
баршчо́вымі |
| М. |
баршчо́вым |
баршчо́вай |
баршчо́вым |
баршчо́вых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Баршчо́вы ’бурачковы (аб колеры)’ (Нас.). У ст.-бел. з XVII ст. (Нас. гіст., Булыка, Запазыч.). Ст.-укр. (з XVII ст.) барщевый, барщовый ’ярка-чырвоны’. Запазычанне з польск. barszczowy (ад barszcz, прасл. bъrščь, гл. боршч).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
боршч, баршчу́, м.
Вадкая страва, прыгатаваная з буракоў і іншай агародніны.
Апетытны б.
|| ласк. баршчо́к, -шчку́, м. і бо́ршчык, -у, м.
Добры баршчок, ды малы гаршчок (з нар.). Хлопчыку — раз хлеба, два разы боршчыку (з нар.).
|| прым. баршчо́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)