бартавы́ гл. борт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бартавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бартавы́ бартава́я бартаво́е бартавы́я
Р. бартаво́га бартаво́й
бартаво́е		 бартаво́га бартавы́х
Д. бартаво́му бартаво́й бартаво́му бартавы́м
В. бартавы́ (неадуш.)
бартаво́га (адуш.)		 бартаву́ю бартаво́е бартавы́я (неадуш.)
бартавы́х (адуш.)
Т. бартавы́м бартаво́й
бартаво́ю		 бартавы́м бартавы́мі
М. бартавы́м бартаво́й бартавы́м бартавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бартавы́ в разн. знач. бортово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бартавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да борта. Бартавая парусіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

борт, -а, М -рце, мн. барты́, барто́ў, м.

1. Бакавая сценка марскога або рачнога судна, самалёта.

Кінуць за б.

Апынуцца (аказацца) за бортам (таксама перан.: аказацца выключаным з якой-н. справы).

2. Сценка кузава грузавога аўтамабіля, адкрытага таварнага вагона і пад.

Барты грузавіка.

3. Левы або правы край адзення (паліто, пінжака і пад.) з петлямі або гузікамі для зашпільвання.

|| памянш. бо́рцік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 2 і 3 знач.).

|| прым. бартавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бортово́й в разн. знач. бартавы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)