баро́даўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
баро́даўка |
баро́даўкі |
| Р. |
баро́даўкі |
баро́давак |
| Д. |
баро́даўцы |
баро́даўкам |
| В. |
баро́даўку |
баро́даўкі |
| Т. |
баро́даўкай
баро́даўкаю |
баро́даўкамі |
| М. |
баро́даўцы |
баро́даўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
павыпяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Выпечы ўсё, многае. Павыпякалі жанчыны хлябы і пайшлі ў поле. Павыпякаць узоры. Павыпякаць бародаўкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)