барме́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
барме́нка |
барме́нкі |
| Р. |
барме́нкі |
барме́нак |
| Д. |
барме́нцы |
барме́нкам |
| В. |
барме́нку |
барме́нак |
| Т. |
барме́нкай барме́нкаю |
барме́нкамі |
| М. |
барме́нцы |
барме́нках |
Іншыя варыянты:
ба́рменка.
Крыніцы:
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ба́рменка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ба́рменка |
ба́рменкі |
| Р. |
ба́рменкі |
ба́рменак |
| Д. |
ба́рменцы |
ба́рменкам |
| В. |
ба́рменку |
ба́рменак |
| Т. |
ба́рменкай ба́рменкаю |
ба́рменкамі |
| М. |
ба́рменцы |
ба́рменках |
Іншыя варыянты:
барме́нка.
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ба́рменка, ‑ы, ж.
Жан. да бармен.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ба́рмен, -а, мн. -ы, -аў, м.
Уладальнік бара¹ ці афіцыянт у бары¹ (у 1 знач.).
|| ж. ба́рменка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак (разм.).
|| прым. ба́рменскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)