баркуно́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. баркуно́вы баркуно́вая баркуно́вае баркуно́выя
Р. баркуно́вага баркуно́вай
баркуно́вае
баркуно́вага баркуно́вых
Д. баркуно́ваму баркуно́вай баркуно́ваму баркуно́вым
В. баркуно́вы (неадуш.)
баркуно́вага (адуш.)
баркуно́вую баркуно́вае баркуно́выя (неадуш.)
баркуно́вых (адуш.)
Т. баркуно́вым баркуно́вай
баркуно́ваю
баркуно́вым баркуно́вымі
М. баркуно́вым баркуно́вай баркуно́вым баркуно́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

баркуно́вы бот. до́нниковый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баркуно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да баркуну, уласцівы баркуну. Баркуновы пах. // Прыгатаваны з баркуну. Баркуновы пластыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барку́н, -у́, м.

Травяністая меданосная расліна сямейства бабовых з белымі і жоўтымі кветкамі.

|| прым. баркуно́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́нниковый баркуно́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)