барві́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
барві́сты |
барві́стая |
барві́стае |
барві́стыя |
| Р. |
барві́стага |
барві́стай
барві́стае |
барві́стага |
барві́стых |
| Д. |
барві́стаму |
барві́стай |
барві́стаму |
барві́стым |
| В. |
барві́сты (неадуш.)
барві́стага (адуш.) |
барві́стую |
барві́стае |
барві́стыя (неадуш.)
барві́стых (адуш.) |
| Т. |
барві́стым |
барві́стай
барві́стаю |
барві́стым |
барві́стымі |
| М. |
барві́стым |
барві́стай |
барві́стым |
барві́стых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
барві́сты, ‑ая, ‑ае.
З моцнай барвовай афарбоўкай. Я з ім падружыў на вячэрніх прывалах, Калі пры агні, у лясочку барвістым, Мне лыжку давалі і хлеба кавалак. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
багро́вый барво́вы, барвя́ны, чырво́ны; барві́сты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
барвяні́сты, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і барвісты. Барвяністых прысад паясы Паплылі ўдалячынь — пад нябёсы. І. Калеснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
барвянцо́вы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і барвісты. На крушняярскіх ўскраінах узнік бразгат, лямант, грукат, а над усім гэтым запанавала барвянцовае полымя раптоўна ўзнікшых пажараў. Мікуліч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)