барбаці́н

‘фаянсавае цеста’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. барбаці́н
Р. барбаці́ну
Д. барбаці́ну
В. барбаці́н
Т. барбаці́нам
М. барбаці́не

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

барбаці́н

‘ваза’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. барбаці́н барбаці́ны
Р. барбаці́на барбаці́наў
Д. барбаці́ну барбаці́нам
В. барбаці́н барбаці́ны
Т. барбаці́нам барбаці́намі
М. барбаці́не барбаці́нах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

барбаці́н, ‑а і ‑у, м.

1. ‑у. Фаянсавае цеста для нанясення ляпных упрыгожанняў на керамічныя вырабы.

2. ‑а. Ваза з расфарбаванымі пукатымі кветкамі і лісцем.

[Фр. barbotine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)