ба́рачнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ба́рачнік |
ба́рачнікі |
| Р. |
ба́рачніка |
ба́рачнікаў |
| Д. |
ба́рачніку |
ба́рачнікам |
| В. |
ба́рачніка |
ба́рачнікаў |
| Т. |
ба́рачнікам |
ба́рачнікамі |
| М. |
ба́рачніку |
ба́рачніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ба́рачнік, ‑а, м.
Рабочы на барцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ба́рочник ба́рачнік, -ка м., уст. барлі́ншчык, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)