бараско́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бараско́п |
бараско́пы |
| Р. |
бараско́па |
бараско́паў |
| Д. |
бараско́пу |
бараско́пам |
| В. |
бараско́п |
бараско́пы |
| Т. |
бараско́пам |
бараско́памі |
| М. |
бараско́пе |
бараско́пах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бараско́п м., метеор. бароско́п
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бараско́п, ‑а, м.
Прылада для выяўлення змен ціску паветра.
[Грэч. báros — цяжар і skopeō — гляджу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бароско́п бараско́п, -па м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)