баражы́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. баражы́раванне
Р. баражы́равання
Д. баражы́раванню
В. баражы́раванне
Т. баражы́раваннем
М. баражы́раванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

баражы́раванне ср. барражи́рование

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баражы́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. баражыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баражы́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак. (спец.).

Патруляваць у паветры, ахоўваючы аб’екты ад авіяцыі праціўніка (пра самалёты).

|| наз. баражы́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

барражи́рование ав. баражы́раванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)