Вінадар (паэт.) ’той, хто дорыць віно’ (КТС, Р. Барадулін). Новаўтворанае складанае слова. Да віно і дарыць (гл.). Параўн. ст.-рус. винодати ’дарэнне віна’ (XII ст.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Стручо́к ‘пеніс у хлопчыка’: каля карчоў рачок і ўхопіцца за стручок (Барадулін, Дуліны ад Барадуліна, 2004, 176). Укр. аргат. стручо́к ‘тс’. Відаць, да струк 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

залача́ць, ‑ае; безас. незак.

Світаць. Не прачнуўся бор. Залачае. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мазні́ца, ‑ы, ж.

Пасудзіна для калёснай мазі. Спяваюць колы, бразгаюць мазніцы. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клённік, ‑у, м., зб.

Кляновы зараснік. [Каза] Спакойна клённікам ідзе, Зялёны ліст смакуе. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчэ́лепы, ‑аў; адз. няма.

Жабры. Шчэлепамі разбітымі пакутліва кратае камбала бездапаможна пляскатая. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́пец, ‑пцу, м.

Абл. Ліпавы мёд. Светлы змрок загусцеўся, як ліпец у ліпаўках. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запле́ччу, прысл.

Разм. За плячамі. Заплеччу едуць [боты], як двайняты, На перавясле моцнай дзягі. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́вар, ‑а, м.

Абл. Веласіпед. Прывёз хлапец на ровары Курэй і мёду збан. Барадулін.

[Англ. rower.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дажджы́на, ‑ы, ж.

Адна капля дажджу. Дажджына па шыбіне ледзьве, Як па шчацэ, цячэ. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)