баравіко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
баравіко́вы |
баравіко́вая |
баравіко́вае |
баравіко́выя |
| Р. |
баравіко́вага |
баравіко́вай
баравіко́вае |
баравіко́вага |
баравіко́вых |
| Д. |
баравіко́ваму |
баравіко́вай |
баравіко́ваму |
баравіко́вым |
| В. |
баравіко́вы (неадуш.)
баравіко́вага (адуш.) |
баравіко́вую |
баравіко́вае |
баравіко́выя (неадуш.)
баравіко́вых (адуш.) |
| Т. |
баравіко́вым |
баравіко́вай
баравіко́ваю |
баравіко́вым |
баравіко́вымі |
| М. |
баравіко́вым |
баравіко́вай |
баравіко́вым |
баравіко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
баравіко́вы, ‑ая, ‑ае.
Які належыць баравіку. Баравіковы корань. // Багаты на баравікі. Баравіковыя мясціны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бараві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
Высокакаштоўны ядомы грыб з карычневай шапкай і белай тоўстай ножкай; белы грыб.
Кошык баравікоў.
Заечы б.
|| прым. баравіко́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)