Бараво́е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Бараво́е
Р. Бараво́га
Д. Бараво́му
В. Бараво́е
Т. Баравы́м
М. Баравы́м

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

баравы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. баравы́ барава́я бараво́е баравы́я
Р. бараво́га бараво́й
бараво́е		 бараво́га баравы́х
Д. бараво́му бараво́й бараво́му баравы́м
В. баравы́ (неадуш.)
бараво́га (адуш.)		 бараву́ю бараво́е баравы́я (неадуш.)
баравы́х (адуш.)
Т. баравы́м бараво́й
бараво́ю		 баравы́м баравы́мі
М. баравы́м бараво́й баравы́м баравы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Ґвіна́ ’баравое месца, пакрытае сухой ігліцай’ (Сл. паўн.-зах.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пала́савацца, ‑суюся, ‑суешся, ‑суецца; зак.

Ласавацца некаторы час. У сяброў была нават думка спыніцца і паласавацца ягадамі, але трэба было завідна паспець да возера Баравое. Пестрак. Ніна ўгаварыла Зіну [яе бацькі загінулі ў вайну] паехаць у Гарадзішча да сваіх, папіць сырадою, паласавацца мёдам, адпачыць... Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баравы́, ‑ая, ‑ое.

Які расце або знаходзіцца ў бары. Захісталася сасонка баравая. Багдановіч. Воз скакаў па карэнні, якім была знітавана ўся баравая дарога. Сабаленка. // Уласцівы бору. Песня ўдалеч плыве, Адгукаецца ціш, баравая. Гілевіч. Ходзіць месяц дазорам па цёплай расе, Баравое жыццё аглядае. А. Александровіч. // Багаты на бары. Вясна ўжо настала, прынесла турботы, Узрушыла птушак і край баравы. Ляпёшкін.

•••

І не шум баравы гл. шум.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)