бапты́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бапты́ст |
бапты́сты |
| Р. |
бапты́ста |
бапты́стаў |
| Д. |
бапты́сту |
бапты́стам |
| В. |
бапты́ста |
бапты́стаў |
| Т. |
бапты́стам |
бапты́стамі |
| М. |
бапты́сце |
бапты́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бапты́сцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да баптызму, баптыстаў. Баптысцкая секта. Баптысцкае асяроддзе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пяцідзеся́тнікі, ‑аў; адз. пяцідзесятнік, ‑а, м.; пяцідзесятніца, ‑ы, ж.
Члены пратэстанцкай секты, якая прымыкае да секты баптыстаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)