бандзе́ля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бандзе́ля бандзе́лі
Р. бандзе́лі бандзе́ль
Д. бандзе́лі бандзе́лям
В. бандзе́лю бандзе́лі
Т. бандзе́ляй
бандзе́ляю		 бандзе́лямі
М. бандзе́лі бандзе́лях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Бандзе́ля ’галаўная павязка дзяўчыны; апаяска з стужкі’ (Гарэц.), банде́ля ’тс’ (Нас.). Запазычанне з польск. bandela ’тс’ (а гэта з італ. bandella; Варш. сл., 1, 93).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)