банда́рня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
банда́рня |
банда́рні |
| Р. |
банда́рні |
банда́рань банда́рняў |
| Д. |
банда́рні |
банда́рням |
| В. |
банда́рню |
банда́рні |
| Т. |
банда́рняй банда́рняю |
банда́рнямі |
| М. |
банда́рні |
банда́рнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
банда́рня ж. бонда́рня, боча́рня
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
банда́рня, ‑і, ж.
Майстэрня, дзе вырабляюць бочкі, цабры, дзежы і пад. У вільготнай шэрані перад.. [Кавалёвым] вырысоўваліся будынкі смалакурні, бандарні, новая будоўля дзягцярні. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бонда́рня банда́рня, -ні ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
боча́рня банда́рня, -ні ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)