бамбамё́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бамбамё́т |
бамбамё́ты |
| Р. |
бамбамё́та |
бамбамё́таў |
| Д. |
бамбамё́ту |
бамбамё́там |
| В. |
бамбамё́т |
бамбамё́ты |
| Т. |
бамбамё́там |
бамбамё́тамі |
| М. |
бамбамё́це |
бамбамё́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бамбамёт м., воен. бомбомёт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бамбамёт, ‑а, М ‑мёце, м.
Уст. Гармата для кідання бомб на невялікую адлегласць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бомбомёт воен. бамбамёт, -та м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)