баліва́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. баліва́р баліва́ры
Р. баліва́ра баліва́раў
Д. баліва́ру баліва́рам
В. баліва́р баліва́ры
Т. баліва́рам баліва́рамі
М. баліва́ры баліва́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

баліва́р I м. (денежная единица) болива́р

баліва́р II м. (шляпа) болива́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баліва́р, ‑а, м.

1. Грашовая адзінка Венесуэлы. роўная 100 сентыма.

2. Мужчынскі капялюш з шырокімі палямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

болива́р​I (шляпа) баліва́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

болива́р​II (денежная единица) баліва́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)