бальшу́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бальшу́ха бальшу́хі
Р. бальшу́хі бальшу́х
Д. бальшу́се бальшу́хам
В. бальшу́ху бальшу́х
Т. бальшу́хай
бальшу́хаю		 бальшу́хамі
М. бальшу́се бальшу́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бальшу́ха ж.

1. ста́ршая среди́ дете́й в семье́;

2. разг. больша́я, взро́слая

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бальшу́ха, ‑і, ДМ ‑шусе, ж.

Жан. да бальшун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бальшу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Старэйшы хлапчук з дзяцей у сям’і, наогул большы па ўзросце.

Ты ж б., а малога крыўдзіш.

|| ж. бальшу́ха, -і, ДМ -шу́се, мн. -і, -шу́х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

большу́ха обл. бальшу́ха, -хі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)