бальшу́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бальшу́н бальшуны́
Р. бальшуна́ бальшуно́ў
Д. бальшуну́ бальшуна́м
В. бальшуна́ бальшуно́ў
Т. бальшуно́м бальшуна́мі
М. бальшуне́ бальшуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бальшу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Старэйшы хлапчук з дзяцей у сям’і, наогул большы па ўзросце.

Ты ж б., а малога крыўдзіш.

|| ж. бальшу́ха, -і, ДМу́се, мн. -і, -шу́х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бальшу́н, -на́ м.

1. (старший среди детей в семье) больша́к;

2. разг. (больше кого-л.) большо́й;

ты ж б., а мало́га кры́ўдзіш — ты же большо́й, а ма́ленького обижа́ешь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бальшу́н, ‑а, м.

Разм. Старэйшы хлапчук з дзяцей у сям’і; падлетак. Раніцай Андрэй нашлёпаў Лёвачку, каб бальшун сам адзяваўся. Лобан. // Наогул большы па ўзросту. У канцы алеі Гушкалкі мільгаюць — Бальшуны паселі, Пад неба ўзлятаюць. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

большу́н разг. бальшу́н, -на́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бальшу́ха, ‑і, ДМ ‑шусе, ж.

Жан. да бальшун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашлёпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Надаваць плескачоў, набіць. Раніцай Андрэй нашлёпаў Лёвачку, каб бальшун сам адзяваўся. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)