бальзамі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бальзамі́чны |
бальзамі́чная |
бальзамі́чнае |
бальзамі́чныя |
| Р. |
бальзамі́чнага |
бальзамі́чнай
бальзамі́чнае |
бальзамі́чнага |
бальзамі́чных |
| Д. |
бальзамі́чнаму |
бальзамі́чнай |
бальзамі́чнаму |
бальзамі́чным |
| В. |
бальзамі́чны (неадуш.)
бальзамі́чнага (адуш.) |
бальзамі́чную |
бальзамі́чнае |
бальзамі́чныя (неадуш.)
бальзамі́чных (адуш.) |
| Т. |
бальзамі́чным |
бальзамі́чнай
бальзамі́чнаю |
бальзамі́чным |
бальзамі́чнымі |
| М. |
бальзамі́чным |
бальзамі́чнай |
бальзамі́чным |
бальзамі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бальзамі́чны бальзами́ческий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бальзамі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які дзейнічае, як бальзам. Дзед і ўнук сядзелі на тэрасе. З нетраў веяла бальзамічным водарам маладой лістоты. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бальза́м, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Густое духмянае рэчыва, у складзе якога эфірны алей, смолы і іншыя кампаненты, а таксама пахучая настойка на лекавых травах.
Піхтавы б.
Б. вырабляюць з кедравай жывіцы.
2. перан. Тое, што прыносіць суцяшэнне, заспакаенне.
Б. гаючы.
|| прым. бальзамі́чны, -ая, -ае (да 1 знач.) і бальза́мны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Бальзамныя кедры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бальзами́ческий бальзамі́чны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)