Балта ’сякера’ (Нас.). Відавочна, запазычанне з польск. bałta ’тс’ (а гэта з венг. balta < цюрк.; Брукнер, 12). Параўн. яшчэ Фасмер, 1, 118.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ба́лта-белару́скі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ба́лта-белару́скі |
ба́лта-белару́ская |
ба́лта-белару́скае |
ба́лта-белару́скія |
| Р. |
ба́лта-белару́скага |
ба́лта-белару́скай
ба́лта-белару́скае |
ба́лта-белару́скага |
ба́лта-белару́скіх |
| Д. |
ба́лта-белару́скаму |
ба́лта-белару́скай |
ба́лта-белару́скаму |
ба́лта-белару́скім |
| В. |
ба́лта-белару́скі (неадуш.)
ба́лта-белару́скага (адуш.) |
ба́лта-белару́скую |
ба́лта-белару́скае |
ба́лта-белару́скія (неадуш.)
ба́лта-белару́скіх (адуш.) |
| Т. |
ба́лта-белару́скім |
ба́лта-белару́скай
ба́лта-белару́скаю |
ба́лта-белару́скім |
ба́лта-белару́скімі |
| М. |
ба́лта-белару́скім |
ба́лта-белару́скай |
ба́лта-белару́скім |
ба́лта-белару́скіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ба́лта-славя́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ба́лта-славя́нскі |
ба́лта-славя́нская |
ба́лта-славя́нскае |
ба́лта-славя́нскія |
| Р. |
ба́лта-славя́нскага |
ба́лта-славя́нскай
ба́лта-славя́нскае |
ба́лта-славя́нскага |
ба́лта-славя́нскіх |
| Д. |
ба́лта-славя́нскаму |
ба́лта-славя́нскай |
ба́лта-славя́нскаму |
ба́лта-славя́нскім |
| В. |
ба́лта-славя́нскі (неадуш.)
ба́лта-славя́нскага (адуш.) |
ба́лта-славя́нскую |
ба́лта-славя́нскае |
ба́лта-славя́нскія (неадуш.)
ба́лта-славя́нскіх (адуш.) |
| Т. |
ба́лта-славя́нскім |
ба́лта-славя́нскай
ба́лта-славя́нскаю |
ба́лта-славя́нскім |
ба́лта-славя́нскімі |
| М. |
ба́лта-славя́нскім |
ба́лта-славя́нскай |
ба́лта-славя́нскім |
ба́лта-славя́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ба́лта-ўсходнеславя́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ба́лта-ўсходнеславя́нскі |
ба́лта-ўсходнеславя́нская |
ба́лта-ўсходнеславя́нскае |
ба́лта-ўсходнеславя́нскія |
| Р. |
ба́лта-ўсходнеславя́нскага |
ба́лта-ўсходнеславя́нскай
ба́лта-ўсходнеславя́нскае |
ба́лта-ўсходнеславя́нскага |
ба́лта-ўсходнеславя́нскіх |
| Д. |
ба́лта-ўсходнеславя́нскаму |
ба́лта-ўсходнеславя́нскай |
ба́лта-ўсходнеславя́нскаму |
ба́лта-ўсходнеславя́нскім |
| В. |
ба́лта-ўсходнеславя́нскі (неадуш.)
ба́лта-ўсходнеславя́нскага (адуш.) |
ба́лта-ўсходнеславя́нскую |
ба́лта-ўсходнеславя́нскае |
ба́лта-ўсходнеславя́нскія (неадуш.)
ба́лта-ўсходнеславя́нскіх (адуш.) |
| Т. |
ба́лта-ўсходнеславя́нскім |
ба́лта-ўсходнеславя́нскай
ба́лта-ўсходнеславя́нскаю |
ба́лта-ўсходнеславя́нскім |
ба́лта-ўсходнеславя́нскімі |
| М. |
ба́лта-ўсходнеславя́нскім |
ба́лта-ўсходнеславя́нскай |
ба́лта-ўсходнеславя́нскім |
ба́лта-ўсходнеславя́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ба́лта-фі́на-славя́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ба́лта-фі́на-славя́нскі |
ба́лта-фі́на-славя́нская |
ба́лта-фі́на-славя́нскае |
ба́лта-фі́на-славя́нскія |
| Р. |
ба́лта-фі́на-славя́нскага |
ба́лта-фі́на-славя́нскай
ба́лта-фі́на-славя́нскае |
ба́лта-фі́на-славя́нскага |
ба́лта-фі́на-славя́нскіх |
| Д. |
ба́лта-фі́на-славя́нскаму |
ба́лта-фі́на-славя́нскай |
ба́лта-фі́на-славя́нскаму |
ба́лта-фі́на-славя́нскім |
| В. |
ба́лта-фі́на-славя́нскі (неадуш.)
ба́лта-фі́на-славя́нскага (адуш.) |
ба́лта-фі́на-славя́нскую |
ба́лта-фі́на-славя́нскае |
ба́лта-фі́на-славя́нскія (неадуш.)
ба́лта-фі́на-славя́нскіх (адуш.) |
| Т. |
ба́лта-фі́на-славя́нскім |
ба́лта-фі́на-славя́нскай
ба́лта-фі́на-славя́нскаю |
ба́лта-фі́на-славя́нскім |
ба́лта-фі́на-славя́нскімі |
| М. |
ба́лта-фі́на-славя́нскім |
ба́лта-фі́на-славя́нскай |
ба́лта-фі́на-славя́нскім |
ба́лта-фі́на-славя́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
балтавы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да балта.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бо́лт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бо́лт |
балты́ |
| Р. |
балта |
балто́ў |
| Д. |
балту́ |
балта́м |
| В. |
бо́лт |
балты́ |
| Т. |
балто́м |
балта́мі |
| М. |
балце́ |
балта́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
прыкруці́ць, -учу́, -у́ціш, -у́ціць; -у́чаны; зак., што.
1. Прышрубаваць, прымацаваць пры дапамозе шрубы, балта і пад.
П. гайку. П. засаўку да дзвярэй.
2. Закручваючы, прымацаваць, прывязаць.
П. рукі да спіны.
3. Круцячы, убавіць, укараціць.
П. кнот у лямпе.
|| незак. прыкру́чваць, -аю -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
болт (род. балта́) м., в разн. знач. болт;
змацава́ць балта́мі — скрепи́ть болта́ми;
балты́ акані́ц — болты́ ста́вен
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
болт, балта, м.
1. Металічны стрыжань з галоўкай на адным канцы, а на другім з разьбой, на якую накручваецца гайка. Кох паказаў.. [Вейсу] канец адной рэйкі, на якой і следу не засталося ад замкоў і балтоў. Лынькоў.
2. Жалезны прут для замыкання аканіц і дзвярэй; просва. Прысніўся Дубягу ў абозе сон, Што ў родную хату прыехаў ён.. Аклікнуў — нікога, кругом цішыня. Прыкладам з балтоў аканіцы сарваў І глянуў, і хаты сваёй не пазнаў. Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)