балка́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. балка́рац балка́рцы
Р. балка́рца балка́рцаў
Д. балка́рцу балка́рцам
В. балка́рца балка́рцаў
Т. балка́рцам балка́рцамі
М. балка́рцу балка́рцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

балка́рац,

гл. балкарцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балка́рец балка́рац, -рца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

балка́рцы, ‑аў; адз. балкарац, ‑рца, м.; балкарка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. балкаркі, ‑рак; ж.

Народ, які складае частку насельніцтва Кабардзіна-Балкарскай АССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)