бале́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бале́тка |
бале́ткі |
| Р. |
бале́ткі |
бале́так |
| Д. |
бале́тцы |
бале́ткам |
| В. |
бале́тку |
бале́ткі |
| Т. |
бале́ткай бале́ткаю |
бале́ткамі |
| М. |
бале́тцы |
бале́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бале́тки прост. бале́ткі, -так мн.;
бале́тка ед. бале́тка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бале́ткі, -так (ед. бале́тка ж.) бале́тки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бале́ткі, ‑так; адз. балетка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.
Лёгкі, мяккі абутак у выглядзе туфляў без абцасаў. Андрэй толькі цяпер заўважыў, што .. [дзяўчынка] была ў балетках і таму бегала ціхенька, як кошачка. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)