кардэбале́т, -у, М -ле́це, м., зб.

Артысты балета, якія выконваюць масавыя і групавыя танцы (у адрозненне ад салістаў балета).

|| прым. кардэбале́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лібрэ́та, нескл., н.

1. Слоўны тэкст тэатралізаванага музычна-вакальнага твора.

Л. оперы.

2. Кароткі пераказ зместу оперы, балета, п’есы.

3. План сцэнарыя для балета, кінафільма (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

балеры́на, -ы, мн. -ы, -ры́н, ж.

Артыстка балета; танцоўшчыца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

танцо́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Артыст балета, выканаўца танцаў.

|| ж. танцо́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фильм-бале́т фільм-бале́т, род. фі́льма-бале́та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

балеры́на, ‑ы, ж.

Артыстка балета; танцоўшчыца.

[Іт. ballerina.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фільм-бале́т (род. фі́льма-бале́та) м. фильм-бале́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

балетама́н, ‑а, м.

Заўзяты аматар балета як відовішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балетама́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Заўзяты аматар балета як відовішча.

|| ж. балетама́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. балетама́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лібрэ́та, нескл., н.

1. Слоўны тэкст вялікага музычна-вакальнага твора (оперы, аперэты і пад.). // Кароткі пераказ зместу оперы, балета (змешчаны звычайна ў тэатральнай праграме).

2. План сцэнарыя для балета ці кінафільма.

[Іт. libretto.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)