балга́рын

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. балга́рын балга́ры
Р. балга́рына балга́раў
балга́р
Д. балга́рыну балга́рам
В. балга́рына балга́раў
балга́р
Т. балга́рынам балга́рамі
М. балга́рыне балга́рах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

балга́рын,

гл. балгары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

болга́рин балга́рын, -на м.;

болга́рка балга́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

балга́ры, ‑аў; адз. балгарын, ‑а, м.; балгарка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. балгаркі, ‑рак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Балгарыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)