бала́сцер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бала́сцер |
бала́сцеры |
| Р. |
бала́сцера |
бала́сцераў |
| Д. |
бала́сцеру |
бала́сцерам |
| В. |
бала́сцер |
бала́сцеры |
| Т. |
бала́сцерам |
бала́сцерамі |
| М. |
бала́сцеры |
бала́сцерах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бала́сцер м., ж.-д. балла́стер
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
балла́стер ж.-д. бала́сцер, -ра м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)