баластава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. баластава́нне
Р. баластава́ння
Д. баластава́нню
В. баластава́нне
Т. баластава́ннем
М. баластава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

баластава́нне ср., ж.-д. балластиро́вка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баластава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. баластаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балластиро́вка ж. баластава́нне, -ння ср., баласціро́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)