балага́ншчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
балага́ншчык |
балага́ншчыкі |
| Р. |
балага́ншчыка |
балага́ншчыкаў |
| Д. |
балага́ншчыку |
балага́ншчыкам |
| В. |
балага́ншчыка |
балага́ншчыкаў |
| Т. |
балага́ншчыкам |
балага́ншчыкамі |
| М. |
балага́ншчыку |
балага́ншчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
балага́ншчык м., прям., перен., разг. балага́нщик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
балага́ншчык, ‑а, м.
1. Уст. Гаспадар балагана. // Балаганны камедыянт, штукар.
2. Разм. зневаж. Крыўляка, паяц.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
балага́нщик
1. балага́ншчык, -ка м.;
2. камедыя́нт, -та м.; см. балага́н;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)