баксі́т, -у, Мі́це, мн. -ы, -аў, м.

Алюмініевая руда.

|| прым. баксі́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баксі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. баксі́т баксі́ты
Р. баксі́ту баксі́таў
Д. баксі́ту баксі́там
В. баксі́т баксі́ты
Т. баксі́там баксі́тамі
М. баксі́це баксі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

баксі́т, -ту м., мин. бокси́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баксі́т, ‑у, М ‑сіце, м.

Асадачная горная парода, якая складаецца з гідратаў гліназёму і вокіслаў жалеза і з’яўляецца галоўнай мінеральнай сыравінай для здабычы алюмінію.

[Фр. beauxite.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бокси́т мин. баксі́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)