бако́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бако́вачны |
бако́вачная |
бако́вачнае |
бако́вачныя |
| Р. |
бако́вачнага |
бако́вачнай
бако́вачнае |
бако́вачнага |
бако́вачных |
| Д. |
бако́вачнаму |
бако́вачнай |
бако́вачнаму |
бако́вачным |
| В. |
бако́вачны (неадуш.)
бако́вачнага (адуш.) |
бако́вачную |
бако́вачнае |
бако́вачныя (неадуш.)
бако́вачных (адуш.) |
| Т. |
бако́вачным |
бако́вачнай
бако́вачнаю |
бако́вачным |
бако́вачнымі |
| М. |
бако́вачным |
бако́вачнай |
бако́вачным |
бако́вачных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бако́вачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да бакоўкі. Ярашэвіч паволі ідзе да баковачных дзвярэй. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бако́ўка, -і, ДМ -ко́ўцы, мн. -і, -ко́вак, ж.
Бакавы пакойчык у хаце; бакавая прыбудова пры чым-н.
Спаць у бакоўцы.
|| прым. бако́вачны, -ая, -ае.
Баковачнае акно.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)