баклажа́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. баклажа́навы баклажа́навая баклажа́навае баклажа́навыя
Р. баклажа́навага баклажа́навай
баклажа́навае
баклажа́навага баклажа́навых
Д. баклажа́наваму баклажа́навай баклажа́наваму баклажа́навым
В. баклажа́навы (неадуш.)
баклажа́навага (адуш.)
баклажа́навую баклажа́навае баклажа́навыя (неадуш.)
баклажа́навых (адуш.)
Т. баклажа́навым баклажа́навай
баклажа́наваю
баклажа́навым баклажа́навымі
М. баклажа́навым баклажа́навай баклажа́навым баклажа́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

баклажа́навы бот. баклажа́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баклажа́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да баклажана; прыгатаваны з баклажанаў. Баклажанавая ікра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баклажа́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Паўднёвая аднагадовая агародная расліна сямейства паслёнавых, а таксама плод гэтай расліны сіняга або фіялетавага колеру.

|| прым. баклажа́навы, -ая, -ае.

Баклажанавая ікра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баклажа́нный баклажа́навы, баклажа́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баклажа́нны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і баклажанавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)