байцо́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. байцо́ўскі байцо́ўская байцо́ўскае байцо́ўскія
Р. байцо́ўскага байцо́ўскай
байцо́ўскае		 байцо́ўскага байцо́ўскіх
Д. байцо́ўскаму байцо́ўскай байцо́ўскаму байцо́ўскім
В. байцо́ўскі (неадуш.)
байцо́ўскага (адуш.)		 байцо́ўскую байцо́ўскае байцо́ўскія (неадуш.)
байцо́ўскіх (адуш.)
Т. байцо́ўскім байцо́ўскай
байцо́ўскаю		 байцо́ўскім байцо́ўскімі
М. байцо́ўскім байцо́ўскай байцо́ўскім байцо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бае́ц, байца́, мн. байцы́, байцо́ў, м.

1. Удзельнік баёў; воін.

Бясстрашны б.

2. Радавы ваеннаслужачы, салдат.

Б. нацыянальнай арміі.

|| прым. байцо́ўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)