байра́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. байра́м
Р. байра́ма
Д. байра́му
В. байра́м
Т. байра́мам
М. байра́ме

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

байра́м рел. Байра́м, -му м.; см. Курба́н-Байра́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Байра́м, -ма м., рел. Байра́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

байра́м, ‑у, м.

Мусульманскае свята. Вялікі байрам. Малы байрам.

[Ад тур. bayram — урачыстасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Байра́м ’магаметанскае свята — Новы год’ (ужо ст.-бел.; Нас. гіст., Гіст. лекс., 140; Булыка, Запазыч.), рус. байра́м (ст.-рус. баграмъ, багримъ, байрамъ), укр. байра́м. Запазычанне з цюрк. моў. Параўн. тур. bayram ’тс’ і г. д. Фасмер, 1, 108; Локач, 16; параўн. таксама Шанскі, 1, Б, 13.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

курба́н-байра́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. курба́н-байра́м
Р. курба́н-байра́му
Д. курба́н-байра́му
В. курба́н-байра́м
Т. курба́н-байра́мам
М. курба́н-байра́ме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

курба́н-байра́м, -му м., этн. курба́н-байра́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Курба́н-Байра́м рел. Курба́н-Байра́м, -му м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)