байба́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. байба́цтва
Р. байба́цтва
Д. байба́цтву
В. байба́цтва
Т. байба́цтвам
М. байба́цтве

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

байба́цтва, ‑а, н.

Разм. Тое, што і гультайства, абібоцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)