ба́зісны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ба́зісны ба́зісная ба́зіснае ба́зісныя
Р. ба́зіснага ба́зіснай
ба́зіснае		 ба́зіснага ба́зісных
Д. ба́зіснаму ба́зіснай ба́зіснаму ба́зісным
В. ба́зісны (неадуш.)
ба́зіснага (адуш.)		 ба́зісную ба́зіснае ба́зісныя (неадуш.)
ба́зісных (адуш.)
Т. ба́зісным ба́зіснай
ба́зіснаю		 ба́зісным ба́зіснымі
М. ба́зісным ба́зіснай ба́зісным ба́зісных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ба́зісны в разн. знач. ба́зисный;

б. магазі́н — ба́зисный магази́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́зісны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да базісу. Базісныя з’явы. Базісная частка калоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́зіс, -у, м.

1. Тое, што і база (у 1 і 2 знач.).

2. Сукупнасць пэўных вытворчых адносін, якія вызначаюць эканамічную структуру грамадства і характар надбудовы.

|| прым. ба́зісны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́зисный​I эк. ба́зісны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́зисный​II архит. ба́зісны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)