багні́сты, -ая, -ае.

Балоцісты, з багнай, дрыгвой.

Багністае месца.

|| наз. багні́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

багні́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. багні́сты багні́стая багні́стае багні́стыя
Р. багні́стага багні́стай
багні́стае
багні́стага багні́стых
Д. багні́стаму багні́стай багні́стаму багні́стым
В. багні́сты (неадуш.)
багні́стага (адуш.)
багні́стую багні́стае багні́стыя (неадуш.)
багні́стых (адуш.)
Т. багні́стым багні́стай
багні́стаю
багні́стым багні́стымі
М. багні́стым багні́стай багні́стым багні́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

багні́сты боло́тистый, (о грунте) то́пкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

багні́сты, ‑ая, ‑ае.

З багнішчамі; балоцісты. Куды ні глянь — непраходныя багністыя балоты — вада і лаза. Сачанка. // Уласцівы багне. Тарфянішчаў багністы чад Змяёй у грудзі лез. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

то́пкі¹, -ая, -ае.

Балоцісты, гразкі, багністы.

Т. бераг.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хлю́пкі, -ая, -ае (разм.).

Гразкі, багністы, балоцісты.

Хлюпкая дарога.

|| наз. хлю́пкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

топяно́й багні́сты, тва́ністы, дрыгвяны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тряси́нный дрыгвяны́, дрыгвяні́сты, багні́сты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гру́зкі, -ая, -ае.

Такі, у якім можна ўвязнуць; гразкі, багністы.

Грузкая зямля.

|| наз. гру́зкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тва́ністы, -ая, -ае.

Багністы, гразкі, у якім лёгка загразнуць, увязнуць.

Тваністая мясцовасць.

|| наз. тва́ністасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)