баве́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. баве́нне
Р. баве́ння
Д. баве́нню
В. баве́нне
Т. баве́ннем
М. баве́нні

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ба́венне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ба́венне
Р. ба́вення
Д. ба́венню
В. ба́венне
Т. ба́веннем
М. ба́венні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ба́венне ср. заба́вы мн., развлече́ние; времяпровожде́ние;

б. ча́су — корота́ние вре́мени

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́венне, ‑я, н.

Разм. Гулянне, забавы. Усё цяпер адбывалася ў палацы культуры: не толькі святочныя бавенні, але і сходы, і нарады. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́віць, ба́ўлю, ба́віш, ба́віць; незак. (разм.).

1. што. Бескарысна праводзіць час.

Б. вечары за картамі.

2. каго-што. Весяліць, забаўляць.

Б. дзіця.

|| наз. ба́венне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́ўленне, ‑я, н.

Тое, што і бавенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)