бава́рцы, ‑рцаў; адз. баварац, ‑рца, м.; баварка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. баваркі, ‑рак; ж.

Жыхары Баварыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бава́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бава́рка бава́ркі
Р. бава́ркі бава́рак
Д. бава́рцы бава́ркам
В. бава́рку бава́рак
Т. бава́ркай
бава́ркаю		 бава́ркамі
М. бава́рцы бава́рках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бава́рац,

гл. баварцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бава́рка,

гл. баварцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бава́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бава́рац бава́рцы
Р. бава́рца бава́рцаў
Д. бава́рцу бава́рцам
В. бава́рца бава́рцаў
Т. бава́рцам бава́рцамі
М. бава́рцу бава́рцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)