бабі́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бабі́тавы бабі́тавая бабі́тавае бабі́тавыя
Р. бабі́тавага бабі́тавай
бабі́тавае		 бабі́тавага бабі́тавых
Д. бабі́таваму бабі́тавай бабі́таваму бабі́тавым
В. бабі́тавы (неадуш.)
бабі́тавага (адуш.)		 бабі́тавую бабі́тавае бабі́тавыя (неадуш.)
бабі́тавых (адуш.)
Т. бабі́тавым бабі́тавай
бабі́таваю		 бабі́тавым бабі́тавымі
М. бабі́тавым бабі́тавай бабі́тавым бабі́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бабі́тавы бабби́товый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бабі́тавы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з бабіту. Бабітавыя падшыпнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бабі́т, -у, М -біце, м. (спец.).

Спецыяльны сплаў на аснове волава ці свінцу для заліўкі падшыпнікаў.

|| прым. бабі́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бабби́товый бабі́тавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укла́дыш, ‑а, м.

1. Дабавачны ліст, уложаны (не ўшыты) у кнігу, газету, сшытак і пад. Каляровы ўкладыш.

2. Устаўная частка, дэталь у машыне. // Дэталі, падшыпніка. Бабітавы ўкладыш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)