бабуі́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бабуі́н бабуі́ны
Р. бабуі́на бабуі́наў
Д. бабуі́ну бабуі́нам
В. бабуі́на бабуі́наў
Т. бабуі́нам бабуі́намі
М. бабуі́не бабуі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бабуі́н м., зоол. бабуи́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бабуі́н, ‑а, м.

Малпа роду павіянаў (водзіцца ў Афрыцы).

[Фр. babouin.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бабуи́н зоол. бабуі́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)