бабу́ша
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бабу́ша |
бабу́шы |
| Р. |
бабу́шы |
бабу́шаў |
| Д. |
бабу́шы |
бабу́шам |
| В. |
бабу́шу |
бабу́шы |
| Т. |
бабу́шай
бабу́шаю |
бабу́шамі |
| М. |
бабу́шы |
бабу́шах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бабу́шы, ‑аў; адз. бабуша, ‑ы, ж.
Пантофлі без заднікаў. У бабушах тут [у Тэтуане] ходзяць амаль усе. Дзіўна, як гэтыя вялізныя пантофлі не падаюць з ног. В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)