бабу́хнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
бабу́хну |
бабу́хнем |
| 2-я ас. |
бабу́хнеш |
бабу́хнеце |
| 3-я ас. |
бабу́хне |
бабу́хнуць |
| Прошлы час |
| м. |
бабу́хнуў |
бабу́хнулі |
| ж. |
бабу́хнула |
| н. |
бабу́хнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
бабу́хні |
бабу́хніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
бабу́хнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бабу́хнуць сов., разг.
1. (с шумом бросить, плеснуть) бу́хнуть; у́хнуть;
б. вя́зку дроў на падло́гу — бу́хнуть вяза́нку дров на пол;
2. (с шумом упасть) бу́хнуть, бу́хнуться;
3. (издать звук; раздаться — о звуке) бу́хнуть, ба́хнуть;
4. си́льно уда́рить; (стукнуть) бу́хнуть, ба́хнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бабу́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Разм.
1. Упасці гучна. / у безас. ужыв. Бабухнула недзе: відаць, абваліўся ў ваду бераг. Караткевіч.
2. Выстраліць. Бабухнуць з дубальтоўкі.
3. Моцна ўдарыць; гучна стукнуць. [Уладусь:] — Каменем як бабухнуў [хлапчук] па назе, дык от яна і хруснула. Чарнышэвіч. / у перан. ужыв. Першы бабухнуў у звон віленскі губернатар генерал-ад’ютант Назімаў. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Бабу́хнуць, бабу́х! (Шат., Бяльк.). Гукапераймальнае, як і бабах!, бах!, укр. бабу́х! і г. д. (з тыповым паўтарэннем элементаў выгуку). Аднак праславянскім з’яўляецца толькі другі элемент слова ‑бух, які маецца амаль ва ўсіх слав. мовах як самастойная адзінка (гл. бух!).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бабу́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Разм. Незак. да бабухнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бабу́хнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.
Разм. Тое, што і бабухнуць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бабу́х, выкл.
1. Ужываецца гукапераймальна для абазначэння моцнага грукату ад выбуху, стрэлу, падзення чаго‑н. цяжкага. [Хутарэц:] — Ляціць, разбойнік, цішком ды табе з разгону ў спіну — бабух. Ракітны.
2. у знач. вык. Разм. Ужываецца ў знач. дзеясл. «бабухнуць», «бабухнуцца».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)