бабу́ся
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бабу́ся |
бабу́сі |
| Р. |
бабу́сі |
бабу́сь |
| Д. |
бабу́сі |
бабу́сям |
| В. |
бабу́сю |
бабу́сь |
| Т. |
бабу́сяй бабу́сяю |
бабу́сямі |
| М. |
бабу́сі |
бабу́сях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
бабу́ся ж., ласк., разг. ба́бушка, бабу́ся
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бабу́ся разг., ласк. бабу́ля, -лі ж., бабу́лька, -кі ж., бабу́ся, -сі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ба́бачка ж.
1. ласк. бабу́ся;
2. перен., разг. (галстук) ба́бочка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бабу́лька ж., ласк., разг.
1. ба́бушка, бабу́ся;
2. (старая женщина) ба́бушка, стару́шка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ба́бушка ба́бка, -кі ж., бабу́ля, -лі ж., бабу́ся, -сі ж., бабу́ня, -ні ж.;
◊
ба́бушка на́двое сказа́ла ба́бка на́двае варажы́ла; ві́ламі па вадзе́ піса́на;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)