ба́бскі, -ая, -ае (разм.).

Уласцівы жанчыне; жаночы.

Бабскія размовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́бскі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ба́бскі ба́бская ба́бскае ба́бскія
Р. ба́бскага ба́бскай
ба́бскае		 ба́бскага ба́бскіх
Д. ба́бскаму ба́бскай ба́бскаму ба́бскім
В. ба́бскі (неадуш.)
ба́бскага (адуш.)		 ба́бскую ба́бскае ба́бскія (неадуш.)
ба́бскіх (адуш.)
Т. ба́бскім ба́бскай
ба́бскаю		 ба́бскім ба́бскімі
М. ба́бскім ба́бскай ба́бскім ба́бскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ба́бскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ба́бскі ба́бская ба́бскае ба́бскія
Р. ба́бскага ба́бскай
ба́бскае		 ба́бскага ба́бскіх
Д. ба́бскаму ба́бскай ба́бскаму ба́бскім
В. ба́бскі (неадуш.)
ба́бскага (адуш.)		 ба́бскую ба́бскае ба́бскія (неадуш.)
ба́бскіх (адуш.)
Т. ба́бскім ба́бскай
ба́бскаю		 ба́бскім ба́бскімі
М. ба́бскім ба́бскай ба́бскім ба́бскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ба́бскі разг. ба́бий; ба́бский;

~кая хада́ — ба́бья похо́дка;

◊ ~кія плёткі — ба́бьи спле́тни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́бскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Жаночы; уласцівы жанчынам. Бабская работа. Бабская кампанія.

•••

Бабскія плёткі (казкі) гл. плётка ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бабскі клятбён, бабская клятва ’грыб на асіне’ (Бяльк.). Назва, бясспрэчна, звязана з нейкімі забабонамі, чарадзействам баб (параўн. і чарадзейскае значэнне асіны ў народных павер’ях).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ба́бий прост. ба́бскі; ба́бін;

ба́бье лето ба́біна лета;

◊

ба́бьи ска́зки ба́бскія плёткі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шо́лам, ‑у, м.

Абл. Шум, крык. Гарадскі шолам, які спаткаў.. [Рыгора] на вакзале і праводзіў да Петрусёвай кватэры, змаўкаў. Гартны. Раптам — з-за ўзгорка пачуўся незвычайны шолам, бабскі гвалт. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сварлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Схільны да сварак, спрэчак. Вочы сварлівага хворага хціва бліснулі. Быкаў. Гаша была дзяўчына сварлівая. Шамякін. Благая была жонка — сварлівая. Калюга. // Уласцівы такому чалавеку. А бацька меў сварлівы, бабскі характар. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Станаўні́к ‘талакнянка’ (Сл. ПЗБ, Сержп. Прымхі), станаўнік бабскі ‘грушанка зеленаватая, Pyrola virescens Schweig.’ (брэсц., Кіс.), станоўнік бабскі ‘рамішыя аднабочная, Ramichia opiz secunda (L.) Garcke’ (Ласт.; маг., Кіс.), стано́ўнік ‘крываўнік’ (ПСл), станаві́к ‘лекавая расліна’ (Скарбы). Параўн. укр. стано́вник, стоно́вник ‘расліна Pyrola L.’. Утвораны ад станавіць ‘ставіць; ставіць на месца’ < ставіць (гл.), параўн. як зрушан жывот, та пʼюць… станаўнік (Сержп. Прымхі, 226).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)