аўча́рнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўча́рнік аўча́рнікі
Р. аўча́рніка аўча́рнікаў
Д. аўча́рніку аўча́рнікам
В. аўча́рнік аўча́рнікі
Т. аўча́рнікам аўча́рнікамі
М. аўча́рніку аўча́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аўча́рнік м., разг. овча́рник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)